“Gdzie jest ono?” – czyli najczęstsze błędy gramatyczne w języku pisanym trenera i mentora to kolejna odsłona cyklu, którą prezentuje trener, mentor, v-ce Prezes Stowarzyszenia PROMENTOR – PIOTR WIROŃSKI. Zapraszamy do lektury.

Współczesny biznes wypromował już w latach 90-tych niebezpieczną teorię, sprowadzoną do założenia, że nie ważne co mówisz, ważne jak mówisz. Była to myśl promująca prawidłową komunikację niewerbalną, jako źródło sukcesu w wystąpieniach, spotkaniach i w innych kontaktach biznesowych. Niestety – jako jedyne źródło sukcesu. Przez tę teorię zaczęto bagatelizować wagę słów, częściowo również jako odskocznię od wtłaczanego przez lata modelu edukacyjnego, w którym liczyło się wyłącznie co się mówi, a forma przekazu nie miała znaczenia i kompetencji tych nie rozwijano.

            Na przekór jednak tej teorii nasze społeczeństwo jest wyczulone na błędy językowe i lubuje się w ich poprawianiu, nawet gdy zachowania te trącą językowym puryzmem. Choć wielu słuchających danej wypowiedzi popełniłoby nieraz więcej błędów niż ten, który mówi, to i tak wyłapują potknięcia, nieraz wręcz w duchu się oburzają („nie potrafi mówić!”), a to powoduje spadek wiarygodności i autorytetu mówiącego. Dlatego dobrze jest uświadomić sobie najczęściej popełniane błędy językowe „drażniące ucho”.

  1. Używanie liczby mnogiej w sytuacji, gdzie zasady gramatyki nakazują liczbę pojedynczą, np. „Legia rozegrała dziś słaby mecz. Byli jeszcze zmęczeni po pucharach.” W drugim zdaniu powinniśmy mieć trzecią osobę liczby mnogiej („była”), bo cały czas mamy na myśli Legię (drużynę), ale błąd wynika z wyobrażenia grupy ludzi (np. piłkarzy). Szkolnym standardem tego błędu były zdania z jakże często wymienianą w edukacji „szlachtą”, np. „Szlachta odmawiała posłuszeństwa królowi. Żądali większych przywilejów.” W języku biznesu może nam w tym obszarze grozić taka wpadka: „To licząca się firma na rynku. Mają sporo doświadczonych specjalistów”.
  1. Wypieranie rodzaju nijakiego w zaimku i zastępowanie go rodzajem męskim, np. „Jak napiszesz pismo, zostaw mi go na stole”. W miejscu wytłuszczonego zaimka w odmianie w rodzaju męskim powinno pojawić się „je” – odmiana zaimka rodzaju nijakiego, którego jest „pismo”.  
  1. Nieprawidłowe stosowanie imiesłowu przysłówkowego współczesnego do innego podmiotu, np. „Jadąc na szkolenie, padał deszcz”. Imiesłów ten możemy zastosować do jednego podmiotu, który wykonuje dwie czynności równocześnie. W przytoczonym zdaniu mamy dwa podmioty: my, którzy jedziemy na szkolenie (bądź innych człowiek) i deszcz, który pada.

Słuchając wypowiedzi innych zapewne sami „przyłapujemy” ich na tych najczęstszych potknięciach językowych. Pamiętajmy więc, że i nasze błędy natychmiast poddawane będą ocenie, a w tekście pisanym staną się niezmazywalnym „dowodem”. Czego? Dla niektórych nawet braku kompetencji.

cdn.

admin